۱۳۹۰ آذر ۱۲, شنبه

بهار اشک




محرمی دیگر از راه می رسد و بهار اشک دیگری بر عاشقان ولایت، که در آن غبار از جان های خسته خویش زدایند و وجودشان را به عطر حسینی معطر کنند.
محرمی که با نام حسین پیوند خورده و با آمدنش فکرها و دل ها متوجه روزی می شود که بزرگ ترین روزهای مصیبت است.
اشک ها در غم برترین انسان های عالم جاری می شوند. وقتی که فرشتگان آسمانی بر حسین گریانند و پریان و پرندگان در زمین و هوا بر او نوحه گرند؛ آیا نباید انسان ها با این آفریدگان هم نوایی کنند و با یادآوری آن چه بر خاندان ولایت گذشت، گریه و نوحه ای همیشگی داشته باشند؟!
آسمان بر او گریسته است، چشم آسمان چهل روز در عزای حسین گریان بود، آیا سزاست چشم زمینیان بر مصیبت او گریان نشود؟! در حالی که قرن ها پیش از ولادتش، انبیای الهی چون آدم و نوح و ابراهیم مصیبت های او را می شنوند و بر مظلومیتش اشک می ریزند.
در حالی که جدش رسول خدا(ص) اعضا و جوارح او را که همان محل فرود آمدن شمشیرهاست، می بوسد و در غربت فرزندش گریه می کند.
در حالی که پدرش امیرمؤمنان (ع) در کنار شطّ فرات می ایستد و مصائب فرزندش را بر ابن عباس بازگو می کند و چنان بر او می گرید که محاسنش تر می شود و اشک بر سینه مبارکش می ریزد. آن گاه که مادرش زهرا(س) قبل از ولادتش بر او محزون و غمگین می شود و برای میوه دلش اشک می ریزد.
در حالی که برادرش حسن(ع) در حالی که در اثر سمّ در بستر شهادت قرار گرفته، او را بغل می کند و با خبر دادن از مصائب روز عاشورا بر او گریه می کند.
و آن گاه که امام زمان(عج) خود را نوحه خوان همیشگی و گریه کننده هر شب و روز مصیبت های جد بزرگوارشان می داند و گریه کردن بر او را تا آن جا که به جای اشک، خون از دیده ببارد، وظیفه خود می داند.
از آن واقعه قرن ها می گذرد؛ اما شعله عشق حسینی هم چنان در دل ها فروزان است؛ چرا که به فرموده پیامبر(ص) «از شهادت حسین(ع) حرارتی در قلب های مؤمنان است که هرگز به سردی نمی گراید».
در حالی که امام سجاد(ع) عمری را با یاد کربلا می گذراند و هیچ آبی را جز با اشک ریزان بر مصائب پدر گرامی اش نمی نوشد.
در حالی که امام صادق و امام کاظم(ع) در ایام محرم غرق در ماتم و گریه می شوند و لبخند از لبانشان محو می گردد و خودشان روضه خوان جد غریبشان می شوند.
در حالی که امام رضا(ع) غمنامه خویش را در عزای جد بزرگوارشان می سراید و یادآوری روز عاشورا را مایه مجروح گشتن پلک ها و ریزان شدن سیل اشک های خود می شمارد.
و آن گاه که امام زمان(عج) خود را نوحه خوان همیشگی و گریه کننده هر شب و روز مصیبت های جد بزرگوارشان می داند و گریه کردن بر او را تا آن جا که به جای اشک، خون از دیده ببارد، وظیفه خود می داند.
از آن واقعه قرن ها می گذرد؛ اما شعله عشق حسینی هم چنان در دل ها فروزان است؛ چرا که به فرموده پیامبر(ص) «از شهادت حسین(ع) حرارتی در قلب های مؤمنان است که هرگز به سردی نمی گراید».
آری! این عشق و شور حسینی که هرساله با آمدن محرم به اوج خود می رسد، ودیعه ای است از سوی خداوند در دل های مؤمنان.

حمزه کریم خانی

۱۳۹۰ آبان ۲۳, دوشنبه

عید بزرگ خدا بر همه محبان و عاشقان ولایت مبارک باد


فرشته ها در عید غدیر چه می کنند؟

غدیر
فرشته ها در عید غدیر چه می کنند؟غدیر

من در روز عید لباس نو می پوشم
غدیر
کوچه ، محله و مدرسه را تزیین می کنم
غدیر
به دیدن سادات می روم
غدیر
با یکی از هم کلاسیها و یا دوستانم پیمان برادری می بندم
غدیر
برای سلامتی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)دعا می کنم و آرزو می کنم
حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)در روز عید غدیر ظهور کند

غدیر
یک شعر یا یک حدیث در مورد حضرت علی(علیه السلام)حفظ می کنم
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم)فرمودند:
هر کس علی(علیه السلام) را دوست داشته باشد مومن است
در روز عید غدیر
بر ما علی شد امیر
امیر مومنین است
امام اولین است
غدیر
به دیدار اقوام ، آشنایان و دوستان می روم و عید را به آنها تبریک می گویم
غدیر
از بزرگتر ها عیدی میگیرم و به کوچکترها عیدی می دهم
غدیر
این عید را به چهارده معصوم(علیهم السلام)تبریک می گویم
غدیر
و از خوشحالی به بالا می پرم و خدا را شکر می کنم که مرا از دوستاران حضرت علی(علیه السلام)قرار داده است


برای دریافت تصاویر جهت رنگ آمیزی اینجا کلیک کنید.

سیزدهم آبان ماه سالروز مبارزه با استکبار جهانی را گرامی می داریم .

باسمه تعالی
سیزدهم آبان ماه سالروز مبارزه با استکبار جهانی را گرامی می داریم .
در میان نهضت ها، هر گاه دو نیروی علم وایمان از یکدیگر جدا افتاده اند یا پیشگامان نهضت در یکی از این دو جنبه دچار ضعف بوده اند، آن نهضت نتوانسته است به اهداف خود برسد. در این میان، توفیق حقیقی برای کسانی بوده که از هر دو چشمه فیض بهره مند بوده اند. انقلاب اسلامی ایران که به رهبری امام خمینی رحمه الله ـ آن پیر مرادی که از هر دو بال علم و ایمان بهره مند بود ـ پیروز شد، بزرگ ترین گواه این مدعاست. روز دانش آموز نیز نمادی از قیام دانش آموزانی است که به سلاح ایمان مسلح بودند.
مجتمع آموزشی ج .ا .ایران در کویته به مناسبت سیزدهم آبانماه سالروز مبارزه با استکبار جهانی و روز دانش آموز و سالروز تبعید حضرت امام (ره) برنامه هایی را در سطح مدارس تحت پوشش برگزار نمود .
مراسم سیزده آبان در مجتمع آموزشی ج .ا .ایران به روایت تصویر :

















۱۳۹۰ آبان ۵, پنجشنبه

السلام علیک یا جوادالائمه



 
غروب، در نفس گرم تو آرمیده است ای آسمان‏نشین! به زلالی آینه‏هایی که در غربت، به کام سنگ در می‏آیند! من در عجبم تو ای بغداد! چگونه تاوان این گناه را خواهی داد که آسمانِ غرق در اندوه، تو را نفرین می‏کند و کوچه‏های زخم دیده، بی‏لیاقتی تو را قهقهه می‏زنند.
مظلوم من! دل کدامین یاسمین، از غربتت به درد آمد که این‏چنین، به خاکیان پشت کردی و آسمان نشینی را پیشه؟ یاسین من! مفسران نگاهت، قاصدک‏های پژمرده در باغ هستی‏اند.
ای ستودنی! مدینه‏ی فاضله‏ی چشم‏هایت را، جایگاهی است والا. ... و من، مدینه را، این غربت همیشه جاری را، در اندوهی مطلق، به فرزندت علی می‏سپارم. اکنون دستان آسمان چتری می‏شود که صبح را ارزانی بهشت کند و آسمان، این بلند همیشه، غربت تو را در خون خواهد گریست و در ماتم تو، قرن‏ها بر زمین، این خاکی ناشایست، خیره خواهد ماند.
ای دست‏هایت به نور بهشتی آغشته و آیه آیه رحمن در خونت جاری! چگونه می‏شود غربتت را در واژه‏ها به تصویر کشید؟ چگونه شامگاهان، در غربتت اشک بریزم؟ «ام‏الفضل»، در حریم تو یک زن بود و آسیه در خانه‏ی فرعون، زنی دیگر. کدامین زخمت را بسرایم ای ستاره‏ی فروزان بهشتی!
آسمان نشین من! تو نیستی امّا ...
اکرم‏السادات هاشمی‏پور

۱۳۹۰ آبان ۴, چهارشنبه

مناسبت روز

اعدام شلمغاني كذاب در عصر غيبت صغري در سال 322 هجري قمري
در ايام غيبت صغري، به خاطر عدم دسترسي مستقيم شيعيان با امامشان حضرت حجه بن الحسن العسكري(ع)، عده اي از منحرفان و كژانديشان در صدد انحراف مردم ساده و كم بنيه برآمده و با ترفندهاي گوناگون از احساسات آنان بهرهايي يافته و به فتنه گري پرداختند.
افرادي چون ابومحمد شريعي، محمد بن نصير نميري، احمد بن هلال كرخي، محمد بن علي بلالي و محمد بن علي شلمغاني، از آناني بودند كه با ادعاهاي واهي و دروغين و غلو كردن درباره امامان معصوم(ع) و نسبت دادن مقام الوهيت به آنان و ايجاد ترديد و شبهه در ميان شيعيان، آسيب هاي فراواني به پيراون مكتب اهل بيت(ع) وارد ساختند.
ابوجعفر محمد بن علي شلمغاني، معروف به "ابن أبي عزاقر"، معروفترين آنان بود. وي از اهالي "شلمغان"، واقع در ناحيه "واسط" در بخش جنوبي عراق بود و يكي از نويسندگان و علماي مذهب شيعه در ايام غيبت صغري به شمار مي آمد و به خاطر نزديكي به ابوالقاسم حسين بن روح نوبختي، نايب سوم امام زمان(ع) و معرفي شلمغاني توسط وي در ميان طايفه "بني بسطام"، مقام والايي يافته بود و كتاب هاي متعددي، مانند: البرهان و التوحيد، البدا و المشيه، نظم القرآن، الامامه، التسليم، الأنوار، المعارف، الايضاح، المباهله، التكليف، ماهيه العصمه و غيرها به رشته تحرير درآورد و روايات فراواني درباره امامان معصوم(ع) و احكام فقهي شيعه نقل كرد. ولي به تدريج در كمند خودخواهي، غرور و نخوت گرفتار آمد و پيروي شيطان رجيم را پيشه خود كرد و آرا و عقايد باطل را در نوشته ها و گفته هاي خود وارد ساخت و پيروان و مريدان خويش را به انحراف و كژانديشي سوق داد.
وي به خاطر مقبول و مشروع جلوه دادن افكار شيطاني خويش، هر چيزي را بيان مي كرد، به حسين بن روح نوبختي نسبت مي داد و از قول وي منتشر مي نمود و بدين جهت، اهالي بسطام و ساير پيروانش از او مي پذيرفتند و جزءِ عقايد ديني خويش مي پنداشتند.
شلمغاني، به دروغ، ادعاي نيابت امام زمان(ع) نمود و مي گفت، كه روح خدا در جسم او حلول كرد و خود را "روح القدس" مي ناميد و براي پيروانش كتابي بنام "الحاسه السادسه" [حس ششم] تأليف كرد و در آن به برداشته شدن شريعت و مباح بودن لواط تصريح نمود.
هم چنين مدعي الوهيت شد و مي گفت، كه مردگان را زنده مي كند و قائل به تناسخ ارواح و حلول آن ها شد.
شيخ ابوالقاسم حسين بن روح نوبختي، به عنوان نايب منصوص و منصوب امام زمان(ع)، در برابر انحرافات و كفرگويي هاي اين مرتد مردم فريب، احساس مسئوليت سنگيني مي نمود و بدين جهت در مقابل وي، عكس العمل نشان داد و پندارهاي وي را باطل اعلام كرد و چون نتيجه اي از اين نگرفت، كلاً وي را طرد و شيعيان را از پيروي و نزديكي وي بر حذر داشت. تا اين كه توقيعي ازناحيه مقدسه بيرون آمد و با صراحت تمام، وي را مورد لعن و نفرين قرار داد. در اين توقيع مقدس، امام زمان(ع) از شلمغاني، با اين عبارت ياد كرد: المخذول الضال المضل، المعروف بالعزا قري لعنه الله
از آن پس، حسين بن روح نوبختي به تمام بزرگان، مبلغان و دانشمندان شيعه اعلام كرد، كه از شلمغاني برائت بجويند و وي را مورد لعن و نفرين قرار دهند.
راضي بالله [بيستمين خليفه عباسي] كه از ناخرسندي علما و فقهاي شيعه و اهل سنت نسبت به افكار شرك آلود شلمغاني با خبر بود و از اين جهت، تحت فشار آنان قرار داشت، دستور دستگيري و اعدام وي را صادر كرد.
سرانجام، شلمغاني را به همراه ابراهيم بن ابي عون به دار آويزان و دست و پاي آن دو را قطع كرده و به سزاي كردارشان رسانيدند و سپس جنازه آنان را سوزانيده و خاكسترشان را در رود دجله ريختند.
شيخ طوسي(ره) اين واقعه را در روز 29 ذي قعده سال 322 قمري ذكر كرد ولي برخي از مورخان، آن را در اول ذي قعده و برخي ديگر در دوم ذي قعده سال 322 قمري بيان نموده اند.

درگذشت «محمدبن علي جَبَلي» در سال439هجري قمري
«محمدبن علي جَبَلي» اديب و شاعر در سال439هجري قمري بدرود حيات گفت. كنيه او اَبُوالخَطّاب و شهرتش جبلي بود. جبلي بسيارزيبا شعرميسرود و اشعارش لطافت خاصي داشت. همچنين روايتها و احاديث نقل شده ازاو بسيارفصيح و روشن است چندانكه خطيب بغدادي ازوي استماع حديث كرده است. خطيب بغدادي قصيدهاي مشتمل بر22بيت ازاَبُوالعَلاء مَعَّري نقل كرده كه وي آن را درمدح جبلي سروده است.

۱۳۹۰ مهر ۷, پنجشنبه

ولادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و روز دختر مبارک باد


فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏علیها شفیعه روز جزا

پیروان مكتب تشیّع و دادادگان خاندان پیغمبر علیهم‏السّلام با اتكاى به آیات كریمه قرآنى و روایات شریفه، این موضوع را حتمى دانسته و بدان اعتقاد قلبى دارند.
حضرت معصومه
یكى از معتقدات شیعه و از مباحث كلامى، موضوع شفاعت است كه اصل آن از قرآن كریم به خوبى استفاده مى‏شود.
خداوند در قرآن كریم خطاب به رسول اكرم صَلّى‏اللَّه‏عَلَیْهِ‏وَآلِه‏وِسَلَّم مى‏فرماید:
وَ مِنَ الَّلیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى اَنْ یَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً؛ (1) پاسى از شب را از خواب برخیز و به قرآن و نماز بگذران. این یك وظیفه اختصاصى براى توست. امید است كه پروردگارت تو را به مقامى قابل ستایش برساند.
در تفسیر آیه از اهلبیت عصمت علیهم‏السّلام آمده كه مقصود از این مقام محمود، مقام شفاعت است. (2)
دو معظّمه دوران و افتخار بانوان جهان، دو شخصیّت بى‏نظیرِ فاطمه نام، یكى حضرت صدّیقه طاهره، فاطمه‏زهرا صلوات‏اللَّه‏علیهاوعلى‏ابیهاوبعلهاوبنیها و دیگرى كریمه آل محمّد و بضعه حضرت‏موسى بن جعفر علیه‏السّلام، حضرت فاطمه‏معصومه علیهاالسّلام صاحب مقام شفاعتند


شفعاء یوم‏القیامه متعددند و در رأس همه، رسول خدا، پیامبر خاتم صَلّى‏اللَّه‏عَلَیْهِ‏وَآلِه‏وِسَلَّم مى‏باشند. چنانكه علاوه بر آیه فوق روایات متعدّد دلالت بر این موضوع دارد و نیز ائمه طاهرین، جزء شفعاى عنداللَّه مى‏باشند و این مقتضاى آبرومندى آنان در نزد خداى تعالى و رأفت آنان نسبت به بندگان‏خداست و در زیارت حضرت امام حسین علیه‏السّلام مى‏خوانیم: اَلَّلهُمَّ ارْزُقْنى شَفاعَةَالْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ...
بارخدایا! شفاعت‏حسین علیه‏السّلام را در روز ورود بر خودت روزیم فرما.
بالاخره در طبقه مردان، انبیا و اوصیا و ائمه طاهرین و برخى دیگر شفاعت مى‏كنند و نیز در میان زنان و طبقه بانوان كسانى هستند كه داراى مقام والاى شفاعتند و شخصیّتهاى گرانقدرى كه به اذن‏اللَّه‏تعالى در قیامت، شفاعت مى‏كنند.
و آنچه كه در اینجا مسلّم است، اینست كه دو معظّمه دوران و افتخار بانوان جهان، دو شخصیّت بى‏نظیرِ فاطمه نام، یكى حضرت صدّیقه طاهره، فاطمه‏زهرا صلوات‏اللَّه‏علیهاوعلى‏ابیهاوبعلهاوبنیها و دیگرى كریمه آل محمّد و بضعه حضرت‏موسى بن جعفر علیه‏السّلام، حضرت فاطمه‏معصومه علیهاالسّلام صاحب مقام شفاعتند.
آنچه كه حكایت از مورد اوّل مى‏كند، روایات بسیارى است كه در ابواب معاد و قیامت و نیز در ابواب فضایل حضرت فاطمه‏زهراعلیهاالسّلام رسیده است و از جمله روایت جابر از حضرت باقر علیه‏السّلام است كه در یكى از فقراتش آمده است: اى جابر! واللَّه كه فاطمه شیعیان و محبّان خود را التقاط مى‏كند آنگونه كه مرغ دانه‏هاى خوب و سالم را از میان دانه‏هاى بد، جدا نموده و انتخاب مى‏كند. (3)
حضرت معصومه
و اما راجع به حضرت فاطمه‏معصومه علیهاالسّلام بعضى از روایات كه از خاندان پیغمبر نقل شده، صریح در این معناست. چنانكه سید عالم شهید مرحوم قاضى نوراللَّه شوشترى رضوان‏اللَّه‏علیه نقل فرموده است كه حضرت امام جعفر صادق علیه‏السّلام فرمودند: "آگاه باشید كه براى خدا حرمى است و آن مكّه است و براى رسول خدا صَلّى‏اللَّه‏عَلَیْهِ‏وَآلِه‏وِسَلَّم حرمى است و آن مدینه است. آگاه باشید كه براى امیرالمؤمنین علیه‏السّلام حرمى است و آن كوفه است. آگاه باشید كه حرم من و حرم فرزندان من، بعد از من، قم است. آگاه باشید كه قم كوفه كوچكى است. آگاه باشید كه براى‏بهشت هشت‏در است كه سه‏تاى آن به‏سوى‏قم مفتوح‏مى‏باشد."
بعد فرمودند: تُقْبَضُ فیها امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدى وَاَسْمُها فاطِمَةُ بِنْتُ مُوسى تَدْخُلُ بِشَفاعَتِها شیعَتى الْجَنَّةَ بِاَجْمَعِهِمْ؛ (4)
در سرزمین قم، زنى از فرزندان من كه نام او فاطمه و دختر موسى بن جعفر است از دنیا خواهد رفت و شیعیان من همگى به بركت شفاعت او داخل بهشت خواند گردید.
و نیز در زیارت آن مكرّمه سلام‏اللَّه‏علیها كه خود از امام علیه‏السّلام، مأثور است مى‏خوانیم: یا فاطِمَةُ اشْفَعى لى فِى الْجَنَّةِ... اى فاطمه!براى من در مورد بهشت، شفاعت كن... بنابراین، حضرت فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏علیها همچون جدّه معظّمه‏اش فاطمه‏زهرا سلام‏اللَّه‏علیها از شفعاى محشر است.
آنچه در اینجا بسیار قابل توجّه است این است كه برحسب ظاهر روایاتى كه در دو مورد، ذكر شد، نه تنها آن دو حبیبه خداوند، صاحب مقام شفاعتند، بلكه شفاعت آنان در سطحى وسیع و گسترده مى‏باشد. چنانكه در روایت مربوط به حضرت معصومه سلام‏اللَّه‏علیها كلمه "اَجْمَعِهِمْ" به كار رفته كه كاملاً ظاهر در این است كه همه شیعیان به شفاعت آن بزرگوار مى‏رسند و عامّه شیعه از آن بهره‏مند و برخوردار خواهند گردید.
این تعبیر، بسیار ارزشمند است، زیرا از یك سو مقام والاى حضرت فاطمه بنت موسى را ابراز مى‏دارد كه شفاعت آن حضرت نوع خاصى از شفاعت است؛ گروهى نیست و طایفى نمى‏باشد، بلكه فراگیر و عمومى است و به كافّه شیعه خواهد رسید.
ملاك شیعه بودن را ما خود نمى‏توانیم تفسیر كنیم و به دست بدهیم، ملاك آن طبق تفسیر خاندان پیغمبر علیهم‏السّلام باید در عمل روشن گردد و عمل ماست كه معیار تشیّع ما خواهد بود


و از دیگر سو تعبیر امیدبخش و فرح‏انگیز است و نور امید در دلهاى همه شیعیان ایجاد مى‏كند. شفاعت حضرت معصومه سلام‏اللَّه‏علیها شعاع رحمت واسعه الهیه است كه همه را زیر پروبال خود خواهد گرفت.
بنابراین اگر در زیارت آن مكرّمه بى‏بدیل مى‏خوانیم: یا فاطِمَةُ اشْفَعى لى فِى الْجَنَّةِ و درخواست شفاعت از آن خزینه رحمت الهى مى‏كنیم، تقاضایى بجا و بمورد است كه او صاحب شفاعت كبرى و تامّه است و دامنه شفاعتش آن قدر گسترده و وسیع است كه به هركسى كه در زیر لواى مقدّس تشیّع باشد خواهد رسید.
بله! در اینجا نباید یك مطلب را از یاد برد و آن این است كه در همان روایت مخصوص، مى‏فرماید: "شیعیان من به شفاعت او داخل بهشت خواهند گردید" و اكنون باید همه در حال خود فرورویم و بنگریم كه آیا در زمره شیعیان امام صادق علیه‏السّلام هستیم؟ و آیا این عنوان و واژه درباره ما صادق است؟ و آیا آن امام بزرگوار، تشیّع ما را امضا مى‏كند؟ اگر خداى نخواسته این مطلب مورد تردید قرار گرفت یا این عنوان منتفى شد، حكم و اثر آن نیز در پى آن منتفى خواهد گردید. ملاك شیعه بودن را ما خود نمى‏توانیم تفسیر كنیم و به دست بدهیم، ملاك آن طبق تفسیر خاندان پیغمبر علیهم‏السّلام باید در عمل روشن گردد و عمل ماست كه معیار تشیّع ما خواهد بود.
بالاخره فیض، فیضى مستعدّ است و اقتضاى شمول آن نسبت به همه افراد شیعه، محقّق است. اكنون بكوشیم كه حداقل در ردیف ضعفاى شیعه - از نظر فكر و عمل - باشیم تا مشمول لطف عمیم حضرت فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏علیها قرار بگیریم.
پی نوشت ها :
(1) سوره اسراء، آیه 79.
(2) تفسیر عیّاشى، ج 2، ص 314، تفسیربرهان، ج 2، ص 440، تفسیر صافى، ج 1، ص 585.
(3) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج 8، ص 52.
(4) قاضى نوراللَّه شوشترى، مجالس المؤمنین، ج 1، ص 83.

فرآوری : زهرا اجلال

۱۳۹۰ مهر ۴, دوشنبه

صبح شد اول مهر ...

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و صلوات خداوند بر اشرف مخلوقات حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و اله و اهل بیت پاک ایشان و مخصوصاً حجت زنده زمان حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف .
با بازشدن مدارس و رفت آمد دانش آموزان می توان بوی بهار را در فصل پاییز احساس کرد و گرمی اولین روز های فروردین را در اولین روز های مهر حس نمود . فصل تلاش برای رشد و ترقی و تعالی آغاز شده و باید آرزو کرد و از خداوند خواست تا این تلاش ها یمان را به سوی نور و روشنایی و هدایت سوق دهد . انشاء الله .
          ضمن تبریک سال جدید تحصیلی به همه دانش آموزان و معلمان و مخصوصاً همکاران خارج از کشور ، مراسم آغاز سال تحصیلی جدید در مجتمع های آموزشی ج .ا .ایران در کویته در صبح روز یکشنبه 3/7/90 برگزار شد .
مجتمع های آموزشی ، هر یک با برنامه ریزی و سلیقه خاص به استقبال سال تحصیلی جدید رفتند مراسم با برنامه هایی چون تلاوت قرآن ، سرود جمهوری اسلامی ایران ، پیام مدیریت مدارس ، سخنرانی و خوش آمد گویی ، سرود و قرائت مقاله ، اهداء گل به دانش آموزان و عبور از زیر قرآن و پذیرایی برگزار شد و به اجرا در آمد .
برگزاری مراسم شروع سال تحصیلی 91 ـ 90 به زبان تصویر :