ایام فاطمیه ، شهادت حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها را به حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه و تمامی محبان آن حضرت تسلیت عرض می نماییم
تقديم به تو
آرى به تو اى بانوى بانوان سالار پرشكوه انديشمندان و شايستگان اى محبوبه ى خدا و پيامبر اى مام گرانمايه ى پدر اى مادر والاى امامت راستين اى قامت برافراشته ى شهامت اى سنبل زيباى شرافت اى نمونه ى جاودانه انسانيت اى آئينه ى تمام نماى حقيقت اى تجسم راستين شريعت اى راز و رمز آفرينش اى الگوى هميشه جاويد راه رهايى اى تجليگاه ارزشهاى والاى انسانى آرى به تو تقديم مى دارم.
به تو كه چشمه ساران دانش و بينش از شاخسار وجودت جارى بود.
به تو كه گوهر ايمان و مرواريد عفاف و هنر عملكرد شايسته و بايسته در زندگى ات موج مى زد.
به تو كه كفه ى شخصيت زن را در ترازوى تاريخ وزن و قدر و شكوه و منزلت بخشيدى.
به تو كه يكتاپرستى و عشق به خدا و مردم خواهى و بشردوستى و آرامش و امنيت انسانها برنامه ى زندگى ات بود.
آرى به تو تقديم مى دارم.
به تو كه همچون چشمه ى جوشان مى جوشيدى.
بسان اقيانوس مواج مى خروشيدى.
همانند آبشارهاى ريزان نيرو و حركت پديد مى آوردى.
همانند آفتاب بلند مى تابيدى و كوه آسا استوار و سرافراز سر برآسمان فضيلتها و ارزشها مى سائيدى. و چون خورشيد فروزان همه را از انوار درخشان و طلايى بهره ور مى ساختى و همانند ماه نظاره گر و نگران روند جامعه و تاريخ بودى.
آرى به تو تقديم مى دارم.
به تو كه بيدادگران شقاوتمندانه در حقت ستم روا داشته و حرمت حريمت را كه نگهبانش، فرشتگان خدا بودند، رعايت نكردند و درب خانه اى را به آتش كينه ها و عقده ها و حقارت هايشان سوزاندند كه فرشته ى وحى و دريافت دارنده ى آن، براى ورود، اجازه مى گرفتند.
به تو كه دنياطلبان، حق همتا و همسنگر و همراز زندگى ات، سرور ايمان آوردگان و حقوق تو را، اى مادر فضيلت ها و اى تبلور شايستگى ها و اى تجسم كرامتها!ناجوانمردانه پايمال ساختند و كوشيدند تا چشمه ى وجودت را از درخشش و جوشش بازدارند.
به تو كه دژخيمان بى هيچ ذره اى شرم و حيا از پدرت پيامبر، تو را ميان در و ديوار فشردند و مشعل پرفروغ زندگى ات را در اوج درخشش و نورانيت جوانى و طراوت و شكوفايى فسردند.
به تو كه بازيگران با به فراموشى سپردن آن همه سفارشات پيامبر و آن همه روشنگرى در شكوه و عظمت و قداستت، با ادعاهاى پوچ حقوقت را پايمال ساختند و آنگاه براى اثبات دروغ رسواى خويش و ناروا نشان دادن حقيقتى كه تو بر لب داشتى، گواهان دروغين تراشيدند.
فاطمه جان! اگر آنروز تو و همتاى گرانقدر و فرزندان ارجمندت را كنار پيكر سرد و پاك پيامبر تنها نهادند و براى حق كشى و تجاوز به حقوق شما و جامعه ى نو بنيادى كه شما خاندان پرشكوه محمد صلى الله عليه و آله معمار آن بوديد،بنام ديانت و خلافت به سقيفه رفتند و آنچه را نمى بايست به آن دست يازيدند،اينك بنگر كه چگونه ديدگان ميليونها زن و مرد در اندوه رحلت جانكاه پدرت باران اشك مى بارند و در غم تنهايى شما سرشك تلخ به دامن مى ريزند و زانوى ماتم به سينه مى فشرند.
اگر آن روز آن بيدادگاه فرمايشى رياكاران، سخنان حق طلبانه و قانع كننده و لبريز از حقانيت تو را به دروغ، توجيه و تاويل و تفسير كرد، اينك بنگر چگونه آواى سخنان جانبخش ات همه جا طنين افكنده و درستى گفتار و آينده نگرى دقيق تو را، به حق طلبان نمايانده است.
اگر آن روز در مسجد مدينه تنهاى تنها از حقوق پايمال شده ى خود و شوى گرانقدر و امت پدرت دفاع كردى و از آينده ى وخامت بار و بحرانهاى ويرانگر و هستى سوزى كه راه خويش را از اسلام واقعى جدا مى ساخت و در ستار دين خودكامگى و قدرت طلبى را مى جست، هشدار دادى، اينك بنگر قلمها و خامه ها به پاسدارى از حقايقى كه تو راهگشا و پيشاهنگ آن بودى، چگونه برخاسته و چگونه بسان ناوكى بر قلب غاصبان و خودكامگان قرون و اعصار نشانه مى روند.
آرى، به خودت و آخرين فرزند معصوم و برگزيده ات،امام مهدى برافرازنده ى پرچم عدالت و آزادى بر بام بلند گيتى، آن بزرگ اصلاحگر عصرها و نسلها تقديم مى دارم.
ارادت مارا بپذیر ای مادر منتظران .
